REDOX

Bernardo Atxaga «Egia da biolentzia oztopoa dela, baina egiten denaren hamar halako egin daiteke euskal kulturaren inguruan»

Nazioarteko bi sari garrantzitsu jasoko ditu oso denbora gutxian Bernardo Atxagak Italian: Mondello eta Grinzane Cavour. Pozez hartuko ditu sariok, baina ahaztu gabe sariei begira bizitzea «gaizki bizitzeko modu bat, eta itsusi bizitzeko modu bat» dela idazlearentzat.



(..)Ramon Saizarbitoriak esan zidan behin idazleak, edozein pertsonak bezala, batez ere zintzo jokatu behar duela, hori dela lehen araua. Eta bigarren araua da idazleak bere liburuen eta bere lanaren alde egin behar duela, eta kasu honetan baita bere hizkuntzaren alde ere. Idazleak sinistu behar du -paradoxikoa bada ere- fedeak mendiak leku batetik bestera mugi ditzakeela, eta sinesmen hori aurrera eramateko indarra eta kemena behar da. Iraganera jo eta neure buruari begiratzen baldin badiot, nik ikusten dut nire kasua izan dela beti konfiantza handia izan duen pertsona batena, konfiantza handia bai euskal literaturan eta bai bere buruarengan. Nik inork baino gehiago sinistu nuen euskaraz idatzitako literatura batek bide luzea egin zezakeela. Orain esanda, erraza ematen du horrek, baina uste dut orain dela 30 urte ez zela hain erraza. Konfiantza hori, fede hori -harrotasun hori nahi baduzu...- Gabriel Arestirengandik jaso nuen. Seguru nago. Oso jende derrotista egokitu zitzaidan bidean, eta Aresti salbuespena zen.(..)

(..)Paul Laxaltek eta haren familiak izandako eragina garrantzitsua izan da, «onerako», Atxagaren ustez. «Hemengo euskaldunen perfila Iparraldeko euskaldunen perfila da; ez Hegoaldeko euskaldunena, Idahon bezala. AEBetan euskalduna inon erraz ibiltzen bada, hemen ibiltzen da erraz, Mendebalde Urrunean. Niretzat oso atsegina izan da hemen Ipar Euskal Herriarekin egokitzea, eta baita munduaren alde honetan euskaldun bezala ibiltzea ere». (..)

Pueden empezar a leer "el hijo del acordeonista"